- Kategoria: Wydarzenia
Tradycyjne pieśni Polesia na Festiwalu Folkloru Polskiego w Bukowinie Tatrzańskiej
Kiedy w Wyrykach trwał Jarmark Leśny, a w Lubieniu odbywał się parafialny odpust zespół śpiewaczy Swańki z Wyryk reprezentował nasz region na 52 Festiwalu Folkloru Polskiego Sabałowe Bajania w Bukowinie Tatrzańskiej, który w tym roku odbywał się od 11 do 15 sierpnia.
Wyjazd na Festiwal do Bukowiny Tatrzańskiej był możliwy dzięki wsparciu jakie zespół otrzymał od Starostwa Powiatowego we Włodawie.
Sabałowe Bajania to Ogólnopolski Konkurs Gawędziarzy, Instrumentalistów, Śpiewaków, Drużbów i Starostów Weselnych, w którym zespół z Wyryk brał udział jako jedyny z powiatu i jeden z trzech z Lubelszczyzny prezentując cztery pieśni tzw. swańki, będące jednym z najbardziej charakterystycznych elementów folkloru powiatu włodawskiego, a od których nazwę zaczerpnął zespół śpiewaczy z Wyryk. Poziom występu okazał się być na tyle dobry, że zespół w konkursie śpiewu grupowego zdobył wysokie II miejsce.
A swańką nazywano niegdyś niezamężną młodą dziewczynę - pannę na wydaniu, będącą w wieku 16 – 17 lat. Swańki jako pieśni to te, których przewodnim tematem jest miłość, młodość, ślub czy wesele. Pieśni te śpiewano od połowy postu do Wielkiego Czwartku i choć post na wsi był zazwyczaj srogi i wstrzemięźliwy to w Wyrykach rozbrzmiewał swańkami młodych panien i kawalerów, tuż po Wielkanocy oczekujących ślubu, wesela albo też swatania. Cechą charakterystyczną swaniek śpiewanych przez zespół z Wyryk są pośrednie powtórzenia wersów lub ich fragmentów np. hejże hejże mocny Boże…, oj rano raneńko itp. Niektóre zwroty i określenia zawarte w pieśniach zawierają cechy gwary charakterystyczne dla regionu np. oczeret - tzn. tatarak, raneńko, złociusieńka itp. Swańki najczęściej opowiadały historie prawdziwe, gdyż pieśni te były sposobem porozumiewania się i wyrażania tego, co było najważniejsze w danym momencie życia bohaterów.
Panie z zespołu Swańki z Wyryk są nieco starsze niż niezamężne 16-17 latki, jednak nazwą zespołu i swoim repertuarem zwracają uwagę na te piękne i niepowtarzalne pieśni Polesia. Występują w strojach ludowych chłopskich, w typowych dla tej wsi zestawieniach kolorystycznych: różnych odcieniach brązu, zieleni, granatu, czerni i popielu, ze sporadycznym wtrąceniem odcieni pomarańczowych, niebieskich czy czerwono – bordowych. Charakterystyczną cechą stroju są tzw. perebory – elementy haftu tkackiego umieszczonego na rękawach i ramionach koszul.
Zespół śpiewaczy z Wyryk występując na scenach ogólnopolskich festiwali stał się nie tylko reprezentantem Wyryk ale także powiatu i województwa. Docenianym nie tylko za jakość śpiewu, ale także autentyczność w przekazie i bardzo pozytywny wizerunek.
J.Torbicz