- Kategoria: Śladem zapomnianych pieśni
Chrzest
Najważniejszym momentem w obrzędowości narodzinowej był chrzest, który wprowadzał dziecko nie tylko do społeczności Kościoła ale przede wszystkim społeczności mieszkańców wsi.
Dziecko chrzczono po kilku lub kilkunastu dniach od urodzenia. Zazwyczaj przynosiło sobie imię ale często też otrzymywało je po przodkach. Do chrztu przynosili je rodzice chrzestni, zwani kumami, dobierani sposród rodziny, sąsiadów lub przyjaciół, co ważne o dobrym charakterze, cieszący sie dobra opinią. Wierzono bowiem, że jacy są chrzestni, takie w przyszlości będzie dziecko. Rodzicami chrzestnymi nie mogli być wdowiec ani wdowa, bo wróżyło to dziecku smutne i ciężkie życie. Matką chrzestną nie mogła też zostać kobieta w ciąży, bowiem panowało przekonanie, że któreś z dzieci może umrzeć, albo to które przyszło już na świat, albo to, które ma sie narodzić. Nie wolno było odmówić trzymania do chrztu, gdyż mogło to spowodować niepowodzenie w życiu dziecka.